سوالات متداول درباره جوراب دیابت
دیابت یکی از شایعترین بیماریها در سنین مختلف است که بیشتر از همه بر سلامت پا اثر منفی دارد. از جمله عوارض دیابت برای پا، زخم دیابتی است که نیاز به مراقبت و درمان صحیح دارد. یکی از راههای پیشگیری و درمان زخم دیابت و دیگر عوارض مربوط به پای دیابتی استفاده از جورابهای دیابت میباشد. این جورابها با کمک به گردش خون صحیح در پا به درمان مشکلات پای دیابتی کمک شایانی میکنند. کارشناسان ما در محور پزشکی با تجربه و دانش کافی در خصوص فروش بهترین و به روزترین برندهای جورابهای دیابت، آماده ی پاسخگویی و ارائهی خدمات به شما مشتریان گرامی میباشند. جهت دریافت اطلاعات بیشتر و یا سفارش محصول میتوانید با شمارههای زیر تماس حاصل فرمایید:
چه افرادی به جوراب دیابت نیاز دارند؟
برای استفاده روزمرهی افرادی که دچار مشکلات و ناراحتیهای پا نیستند، جورابهای معمولی مچی اندازه، راحت و بدون برآمدگیها یا درزهای آزاردهنده که تنگ هم نباشد، کافی است. مطمئن شوید که جوراب پاهایتان را خشک نگه میدارد. از پاهایتان به خوبی مراقبت کنید و مرتب پاها را نگاه کنید تا زخم نشده باشد.
اما بیمارانی که مشکلات پا دارند یا مستعد ابتلا به نوروپاتی دیابتی هستند و گردش خون نامناسب دارند، بهتر است از جوراب دیابتی استفاده کنند. به علاوه افرادی که پاهایشان به شدت عرق میکند یا رطوبت زیاد دارد، میتوانند با پوشیدن این جورابها پاها را خشک نگه دارند. از پزشک معالج خود بخواهید که در این باره راهنماییتان کنند.
بهترین جوراب برای بیمار دیابتی چیست؟
پاها هر روز در معرض آسیب دیدگی و زخم شدن قرار دارند و جوراب مناسب نخستین لایه حفاظتی از پاها است. پاهای مستعد آسیبدیدگی نیاز به محافظت بیشتری دارد و پوشیدن جوراب مرغوب و باکیفیت برای مراقبت از پاهای حساس ضروری است.
جوراب مخصوص پاهای حساس باید از بهترین الیاف تهیه شود تا بتواند رطوبت را کنترل کند. این فیبرهای پیشرفته رطوبت پا را از پوست جذب میکند و به بیرون جوراب منتقل میکند، جوراب دیابتی رطوبت را به بالا و خارج از محدوده کف پا انتقال میدهد. پژوهشها نشان داده است که سرعت خشک کردن فیبرهای جذب کننده چهار برابر الیاف پنبهای است. بنابراین جوراب دیابتی رطوبت را به خوبی کنترل میکند و سایش را کاهش میدهد.
جوراب دیابتی باید بدون درز یا با کمترین تعداد درز باشد، چون درزها فشار روی پا را افزایش میدهد و باعث سایش و خراشیدگی میشود. در نتیجه ساییده شدن مداوم درزهای جوراب به پوست عوارض مختلفی بروز مییابد که از قرمزی و تحریک خفیف تا تاول زدن و زخم شدن پا متغیر است.
جوراب دیابتی تک سایز نیست. اگر جوراب اندازه پا نباشد، چروک میخورد یا داخل کفش جمع میشود و احتمال ایجاد زخمها و تاولهای فشاری افزایش مییابد. چنانچه احتمال آسیب دیدن پاها وجود داشته باشد، بیمار نباید جورابهای ضخیم و بلند بپوشد. بالای جوراب نیز نباید بیش از حد سفت باشد، چون جوراب سفت جریان خون را در پاها کاهش میدهد. به بیمار توصیه میشود که برای سالم نگه داشتن پاها به هیچ وجه جوراب بندی نپوشد. برای این که مطمئن شوید جوراب دقیقاً اندازه است، جورابی بخرید که بالای آن کش نداشته باشد. جوراب باید از بالا کش بیاید تا راحت و اندازه پا باشد، بالا بماند و سر نخورد و پایین نیاید.
آیا جورابهای پشمی و نخی برای محافظت از پاهای دیابتی مناسب نیست؟
متاسفانه خیر. پوشیدن جورابهای نخی یا پشمی به بیماران دیابت که باید از پاهای خود محافظت کنند، توصیه نمیشود. الیاف و آکریلیک حجیم جایگزینهای بهتری هستند، چون این مواد رطوبت را از پوست میگیرند و رطوبت تبخیر میشود. البته نخ پنبه و پشم نیز رطوبت را جذب میکنند، اما رطوبت در جوراب روی پا باقی میماند. رطوبت بستر مناسبی را برای باکتریها ایجاد میکند و مرطوب ماندن پوست و به تبع آن احتمال عفونت را افزایش میدهد. الیاف پنبهای و پشم مرطوب سایش بیشتری ایجاد میکند و احتمال تاول زدن یعنی عارضهای بیشتر میشود که بیماران دیابتی باید به هر قیمتی که شده از آن جلوگیری کنند. الیاف پشمی و نخی بسیار سریعتر از الیاف مصنوعی شکل خود را از دست میدهند. جوراب نخی و پشمی به دلیل نداشتن خاصیت کشسانی داخل کفش جمع میشود و چروک برمیدارد و نقاط فشاری روی پا ایجاد میکند. الیاف کورزپون (Corespun) مانند پوست دوم پا را دربر میگیرد، بدون این که فشاری به پا بیاورد یا داخل کفش جمع شود و ناراحتی ایجاد کند.
چرا جورابهای بدون درز برای مراقبت از پای دیابتی توصیه میشود؟
درزهای جوراب فشار روی انگشتان پا را افزایش میدهد و باعث خراشیدگی بیشتر یا تاول زدن میشود. اگر این تاولها یا خراشها عفونی شود، عارضههای جدی بروز مییابد که حتی ممکن است به قطع شدن پا بیانجامد. چون بیماران دیابتی مبتلا به نوروپاتی محیطی (بیحس یا کمحس بودن پاها) نمیتوانند این تاولها یا خراشها را حس کنند، بیشتر در معرض خطر قرار دارند. پژوهشها نشان داده است جورابی که در محل پنجه درز دارد، ده برابر بیشتر از جوراب بدون درز به پا فشار میآورد. پوشیدن کفش مناسب بسیار مهم است، اما جوراب بدون درز نخستین و بهترین خط دفاعی است که میتوانید بین کفش و پاهای آسیبپذیر ایجاد کنید.
آیا جوراب دیابتی مانع رسیدن خون به پا میشود؟
خیر، جوراب بدون کش و بدون بند انتخابی ایمن برای بیماران دیابتی است. کاهش گردش خون نگرانی همیشگی بیماران دیابتی است، اما پزشکان این موضوع را تایید کردهاند که جوراب یکسره گردش خون را افزایش میدهد. جوراب دیابتی لیز نمیخورد، جمع نمیشود و تاول و ناراحتی ایجاد نمیکند. این جورابها کمتر روی کف پا چروک میخورند و به این ترتیب برآمدگیها یا نقاط فشاری کمتری روی پا ایجاد میشود.
آیا افرادی که دیابت ندارند، نیز میتوانند جوراب دیابتی بپوشند؟
بله، هر فردی که میخواهد بیشترین میزان راحتی و محافظت را برای پاهای خود فراهم کند، میتواند جوراب دیابتی به پا کند. جوراب دیابتی رطوبت پا را بهتر کنترل میکند و جوراب مناسب برای تمامی اندازهها و شکلهای پا وجود دارد تا پا کاملاً راحت باشد. جوراب دیابتی روی پا لیز نمیخورد و پایین نمیآید و داخل کفش جمع نمیشود.
اگر پاهایم مشکلی نداشته باشد، چه جورابی باید تهیه کنم؟
بیماران مبتلا به دیابت که پاهایشان مشکلی ندارد، میتوانند هر جورابی را که دوست دارند و راحت است، به پا کنند. البته این جوراب نباید تنگ باشد، مانع گردش خون شود، یا برآمدگی و درزهای آزاردهنده داشته باشد. به هیچ وجه جورابهایی نپوشید که باعث ایجاد تاولهای سایشی میشود. جوراب مچی بهتر از جوراب لولهای است.
چطور باید از جوراب دیابتی نگهداری کرد؟
جوراب را با آب گرم و شوینده ملایم بپوشید. از سفید کننده استفاده نکنید، جوراب را در خشککن نیاندازید و جوراب را روی بند بیاندازید تا در حرارت متوسط خشک شود.
هر چند وقت یک بار باید جوراب دیابتی را عوض کنم؟
برای این که جوراب خاصیت حفاظت کنندگی مناسب را داشته باشد، جوراب را هر 6 ماه یک بار یا اگر متوجه نشانههای فرسودگی شدید، زودتر عوض کنید.
هنگام خریدن جوراب دیابتی به چه نکاتی باید توجه کرد؟
جورابی را خریداری کنید که مناسب نیازهای خاص یک بیمار دیابتی باشد. اگر مبتلا به نوروپاتی نیستید، کافی است جورابی بپوشید که کاملاً راحت باشد. اگر علائم جدید نوروپاتی بروز یافت یا علائم تشدید شد، به سرعت به پزشک مراجعه کنید تا توصیههای لازم را برای مراقبت از پا دریافت کنید.
اگر مبتلا به نوروپاتی هستید و در جستجوی یک جفت جوراب خوب هستید، حتماً وضعیت فعلی خود را در نظر بگیرید. برخی بیماران مبتلا به نوروپاتی دیابتی پوست پاهایشان خشک میشود و ترک میخورد. جوراب تهیه شده از مواد نرم راحتتر است.
اگر نوروپاتی تا حدی پیشرفت کرده است که هیچ حسی در پا ندارید، حتماً جورابی بپوشید که کاملاً اندازه پا باشد تا جمع نشود و روی پوست کشیده نشود. جوراب بدون درز از آسیب دیدن و زخم شدن پا جلوگیری میکند.
جوراب مناسب جورابی است که در عین این که اندازه پا است، مانع گردش خون نیز نمیشود. اگر به دلیل ابتلا به دیابت گردش خون در پا کم شده است، جورابهای تنگ و سفت یا جورابهایی که بالایشان کش دارد و در پا فرو میرود، نپوشید.
احتیاطهای لازم درباره جوراب دیابتی چیست؟
برای خرید جوراب دیابتی دامنه انتخاب گستردهای دارید. اگر از وضعیت خود اطلاع داشته باشید، میتوانید یک جفت جوراب خوب را متناسب با نیازهای خود تهیه کنید. چنانچه گردش خون در پا ضعیف شده است، دقت کنید که جوراب کاملاً اندازه پا باشد. کاهش یافتن گردش خون در پاها زخمهای دیابتی را تشدید و روند التیام زخم را آهسته میکند. جوراب طبی فشاری در این شرایط توصیه نمیشود.
برخی بیماران دیابتی از هر دو مشکل کاهش گردش خون و ورم کردن پایین پا و کف پا رنج میبرند. براساس پژوهشهای انجام شده جورابهای طبی که فشار خفیفی را به پاها وارد میکند، میتواند ورم پاها را بدون تشدید مشکل گردش خون کم کند. چنانچه نگران کم شدن گردش خون در پاها هستید و میخواهید جورابهای مناسبی انتخاب کنید، با پزشک خود مشورت کنید.
کفش و کفی طبی مناسب را فراموش نکنید! اگر کفش به پا فشار بیاورد یا پا را زخم کند، به پا کردن بهترین جورابها نیز کاری از پیش نخواهد برد. نوروپاتی دیابتی عارضهای جدی است، اما با مراقبت از پاها و پوشیدن کفش و جوراب مناسب میتوانید از بسیاری از عوارض آن پیشگیری کنید.