تجهیزات مراقبت ویژه CCU, ICU

تجهیزات مراقبت ویژه

تجهیزات مراقبت ویژه و مانیتورینگ بیمار | محور پزشکی آسیا

تمرکز عمده پرسنل بخش مراقبت‌های ویژه یا به ­عبارتی آی­ سی­ یو (ICU) بیمارانی است که دارای نارسایی سیستم‌های اصلی بدن ازجمله سیستم تنفسی، قلب وعروق، دستگاه گوارش یا سایر سیستم‌های بدنی هستند. این بیماران معمولا به مراقبت‌های دائمی در قالب نظارت دارویی یا درمان­‌های تنفسی نیاز دارند، این قبیل افراد به درمان در مکان‌هایی نیاز دارند که که تصمیمات سریع گرفته می‌شود و درمان‌های مناسب به سرعت انجام می‌شوند. بسیاری از بیماران در ICU معمولا بعد از جراحی هنگامی که در معرض خطر عوارض جانبی و یا جراحی تروماتیک باشند وارد این بخش می‌شوند. تجهیزات بخش مراقبت‌های ویژه برای اعضای خانواده بیمار می‌تواند ترسناک باشد. لیست تجهیزات ICU شامل مونیتورینگ قلب، دستگاه کنترل فشار خون، مونیتورهای ضربان قلب، دستگاه تنفس مصنوعی یا ونتیلاتور، دستگاه­‌های زهکشی مایعات هم به بدن بیمار و هم خارج از بدن بیمار و سایر تجهیزات جهت کنترل عملکردهای مختلف بدن می‌باشند. مهم نیست که بیمار به چه ناهنجاری خاصی مبتلا باشد تجهیزات ICU کمک می‌کنند تا پرسنل بتوانند وضعیت آنی بیمار را کنترل کنند. ICU کودکان دارای همان تجهیزات ICU عمومی است با این تفاوت که سایز بعضی از تجهیزات مراقبت‌های ویژه بایستی جهت اطفال در نظر گرفته شود.

مراقبت های ویژه اطفال

کیفیت تجهیزات موجود در بخش مراقبت‌های ویژه با کیفیت پرستاری و شایستگی بالینی پرسنل پزشکی مرتبط می‌باشد. ایمنی، کارایی و هزینه‌ای که جهت ارائه مراقبت پزشکی به بیماران صرف شده بدون تجهیزات لازم و طراحی محیطی مناسب مسلما کاهش می‌یابد. در تعیین این‌ که چه تجهیزاتی باید در اتاق ICU وجود داشته باشند باید کل برنامه عملکردی به ­ویژه فاکتورهای برنامه‌ریزی مانند نوع مراقبت بیمار، وسایل بیمار و اندازه بخش را در نظر داشت .

شرکت محور پزشکی آسیا اولین و تخصصی‌ترین مرکز توزیع و ارائه‌ی تجهیزات مورد نیاز در بخش‌­های مراقبت‌های ویژه ، آماده‌ی ارائه‌ی خدمات می‌باشد.

برای کسب اطلاعات بیشتر و یا سفارش محصول با شماره‌های 02188991471 و 02188991472 تماس حاصل فرمایید.

تجهیزات حیاتی در بخش‌های مراقبت‌های ویژه


مونیتورینگ‌های بخش مراقبت‌های ویژه

مانیتورهای بخش مراقبت‌های ویژه

کیفیت مراقبت‌های ارائه شده در بخش ICU مستلزم تجهیزات متعدد مونیتورینگ می‌باشد. بیماران در بخش آی سی یو معمولا به سیم‌های متعدد دستگاه‌های مونیتورینگ مختلف وصل هستند. هنگامی که مقیاس‌­های تشخیص داده شده خارج از محدوه قابل قبول باشد مونیتورینگ­‌ها با هشدارهایی که می‌دهند اعضای تیم مراقبت را مطلع می‌کنند. هشدارهای مکرر این مونیتورینگ‌ها می‌توانند برای بیمار و خانواده او ترسناک باشند. بهتر است به خاطر داشته باشیم که این وسایل بسیار پیشرفته جهت ارائه بهترین مراقبت‌های ممکن طراحی گردیده است. لیست برخی از تجهیزات مونیتورینگ اتاق آی­سی­یو شامل:

  • مونیتورهای کاردیاک یا قلب: این تجهیزات جهت کنترل فعالیت الکتریکی قلب استفاده می‌شوند. این ابزار شبیه صفحه نمایش کامپیوتر هستند و حرکت ردیابی‌­ها در امتداد صفحه را نمایش می‌دهند. مونیتورهای قلب دارای الکترودهایی هستند که توسط پدهای چسبناک به قفسه ­سینه بیمار متصل می‌شوند.
  • پالس اکسیمتر: این وسیله تیم پزشکی را قادر می‌سازد تا اشباع اکسیژن در خون را کنترل کنند. پالس­اکسیمتر شبیه گیره لباس است وبه انگشت بیمار متصل می‌شود و یا در سایز بسیار کوچک بوده و به لاله­ گوش متصل می‌گردد.
  • کاتتر سوان گنز: سوان گنز یا کاتتر شریان ریوی جهت اندازه­‌گیری میزان مایع انباشته شده در قلب و همچنین نحوه عملکرد قلب بکار می‌رود. این وسیله از طریق رگ‌های بزرگ گردن و یا قفسه­ سینه وارد بدن شده و در مسیر پرپیچ و خم به سمت قلب حرکت می‌کند.
  • آرتریال لاین: این وسیله که به کاتتر شریانی نیز معروف است به‌منظور کنترل مداوم فشارخون بکار می‌رود. کاتتر شریانی معمولا وارد شریان‌های مچ ­دست و برخی مواقع به خمیدگی آرنج (شریان بازویی نباید باشد) یا کشاله­ ران می‌شود. این ابزار روی مانیتور رد یا نوسانی ایجاد می‌کند که شبیه به خطوط ایجاد شده در مونیتور قلب است اما با موج تفاوت. آرتریال لاین ممکن است جهت گرفتن خون نیز استفاده شود بنابراین در چنین شرایطی نیازی به رگ‌گیری (سوراخ­کردن رگ از طریق جراحی جهت گرفتن خون بیمار) نیست.
پمپ dvt

لوله‌ها و کاتترهای بخش مراقبت‌های ویژه

لوله های بخش مراقب های ویژه

این نوع کاتتر یک لوله نرم و قابل­ انعطافی است که وارد رگ بزرگ در گردن (سیاهرگ ژوگولار داخلی)، قسمت فوقانی قفسه‌سینه (ورید ساب­کلاورین یا زیر ترقوه­ای) و یا در کشاله‌ران (ورید فمورال) می­‌شود. قبل از ترزیق به بیماران داروی آرامش­ بخش تجویز شده و تحت بی‌حسی موضعی قرار می‌گیرند. کاتتر CVC با کمک بخیه‌ها به­ مدت چند روز یا چند هفته محکم در جای خود ثابت می‌شود. کاربرد کاتتر سیاهرگ­ مرکزی:

  • تزریق مداوم یا مکرر دارو
  • دریافت بیش از یک دارو به ­طور همزمان
  • اندازه‌­گیری فشار ورید مرکزی (میزان مایع در خون)

استفاده این وسیله خطر ابتلا به عفونت خونی و ترومبوز (حساسیت به لمس و تجمع غیرطبیعی مایع در بافت‌ها، اختلال در حرکت و تراکم خون در ورید )را به همراه دارد.

کاتترهای داخل وریدی به دو صورت، کاتترهای پلاستیکی و کوچک و کاتترهای بزرگ‌تر هستند. کاتترهای پلاستیکی داخل عروق محیطی و کاتترهای بزرگ­ به رگ­‌های بزرگ­تر در گردن تزریق می‌شوند. مایعات، داروها، داروهای تغذیه‌ای و محصولات خونی از طریق کاتتر داخل وریدی به بدن بیمار تزریق می‌شوند. برای بیماران بخش ICU اغلب کاتترهای داخل وریدی متعددی استفاده می‌شود.

این لوله‌ها که جهت تخلیه مایع یا هوای انباشته شده و همچنین پیشگیری از بزرگ­شدن ریه‌ها بکار می‌روند از طریق دیواره قفسه­ سینه به فضای اطراف ریه تزریق می‌شوند.

کاتتر ادراری که اغلب کاتترهای فولی نامیده می‌شوند از طریق مجاری مثانه وارد مثانه می­‌شوند. این کاتترها به‌محض رسیدن به مثانه توسط بالونی که در انتهای کاتتر باد شده در جای خود ثابت می‌شوند. کاتترهای ادراری به‌طور مکرر مثانه را تخلیه کرده و امکان اندازه‌گیری دقیق ادرار تولیدشده را فراهم می‌کنند. اندازه­‌گیری میزان تولید ادرار در کنترل مایعات و ارزیابی عملکرد کلیه بسیار حائز اهمیت است.

اندوتراچل تیوب یا همان لوله­ تنفسی زمانی که نیاز به تهویه مکانیکی باشد بکار می‌رود. لوله پلاستیکی نرم از طریق بینی یا دهان به فضای بین طناب‌های صوتی یا نای وارد می‌شود. بالون کوچکی که به انتهای لوله در نای متصل است برای پیشگیری از فرار هوا باد می‌شود. نتیجه این امر تهویه مناسب توسط دستگاه تنفس مصنوعی است. فرایند استفاده از لوله­‌های تنفسی به لوله‌گذاری معروف است. بیمارانی که لوله‌های تنفسی به آن‌ها وصل است معمولا قادر به صحبت­ کردن نیستند بنابراین بسیار مهم است که پاسخ سوال‌هایی که نیاز به جواب بله و خیر دارند را با تکان دادن سر جواب دهند. برخی بیماران ممکن است در چنین شرایطی از طریق نوشتن ارتباط برقرار کنند. اغلب بیماران در طی فرایند لوله‌گذاری نیاز به داروی ­آرامش‌بخش داشته و ممکن است درکل توانایی پاسخ به سوالات را نداشته باشند.

تجهیزات حیاتی در بخش ­مراقبت‌های ویژه

تجهیزات حیاتی بخش مراقبت های ویژه

دستگاه تهویه

ونتیلاتور یا دستگاه تهویه یک دستگاه تنفسی است و به افرادی که به­ دلیل بیماری قادر به تنفس طبیعی نیستند کمک می‌کند. بیمار با کمک لوله‌­های‌تنفسی (لوله پلاستیکی منعطف که از طریق دهان وارد نای می‌شود) به دستگاه تنفس مصنوعی متصل می‌شود. اغلب هنگامی که بیمار به دستگاه متصل است از داروی آرامش­‌بخش استفاده می­‌شود. در چنین شرایطی توانایی بیمار به پاسخ­ دادن محدود می‌شود. لازم به ذکر است که این روش برای راحتی بیمار و همچنین کارکرد بهتر دستگاه تنفس مصنوعی الزامی است. با بهبود ریه‌­های بیمار، میزان استفاده از دستگاه تنفس‌مصنوعی کمتر شده و هنگامی که بیمار توانایی تنفس بدون دستگاه نفس را پیدا کرد استفاده از آن متوقف می‌شود. برخی بیماران مجبورند برای مدت ­زمان طولانی با دستگاه تنفس کنند. درصورتی که چنین اتفاقی رخ دهد پزشک مجبور خواهد بود از طریق روش تراکئوستومی مشکل بیمار را برطرف نماید. این روش با ایجاد یک سوراخ کوچک در گردن و زیر طناب صوتی و سپس تزریق لوله کوچک به داخل سوراخ و اتصال به دستگاه تنفس ­مصنوعی انجام می‌شود. تراکئوستومی را می‌توان در ICU و یا اتاق جراحی انجام داد. زمانی­که بیمار نیازی به دستگاه تنفس نداشته باشد لوله تزریق شده خارج می‌شود و سوراخ ایجاد شده در گردن نهایتا بهبود می‌یابد. روش تراکئوستومی برای بیماران راحت و بدون درد است و اغلب از بروز آسیب به نای پیشگیری می‌کند.

جوراب واریس

تغذیه

تغذیه برای بیمار بسیار حائز اهمیت است. حتی اگر بیمار در بخش آی­سی­یو بی­‌حرکت بوده و به‌نظر ­برسد که نیازی به غذا و انرژی نداشته باشد بیماری و یا آسیبی که موجب بستری­ شدن بیمار در بخش مراقبت‌های ویژه گردیده میزان متابولیسم پایه (محاسبه سرعت متابولیسم) بیمار را افزایش می‌دهد. تغذیه کافی تاثیر چشمگیری در فرایند بهبودی دارد. تزریق داروهای تغذیه‌ای محلول از طریق واردکردن لوله­‌های‌ تغذیه از بینی یا دهان به شکم یا از طریق کاتترهای سیاهرگ مرکزی صورت می‌گیرد. تا زمانی‌که دستگاه گوارش بیمار فعالیت می‌کند و قادر به تحمل غذا است تزریق ازمسیر شکم ترجیح داده می‌شود. برای فراهم نمودن نیازهای تغذیه‌ای بیمار، نیاز به مقدمات تغذیه‌ای خاصی است. داروهای تغذیه‌ای بعد از آماده شدن باید توسط متخصص تیم مراقبت‌های حیاتی به‌دقت بررسی شده و طبق دستور متخصص تنظیم ­شوند.

رضایت آگاهانه

پزشکان قبل از اقدام به هر روشی در اتاق آی­ سی ­یو، نیاز به رضایت آگاهانه (اجازه)  بیمار دارند. به­ جزء شرایط اضطراری، پزشکان اغلب از خود بیمار رضایت می‌گیرند. اگر بیمار قادر به دادن رضایت نباشد پزشک باید از فردی که از لحاظ حقوقی از طرف بیمار وکالت دارد (قیم قانونی) مجوز کسب کند. وکالت­نامه یک سند قانونی است و هنگامی که فردی قادر به تصمیم‌گیری نباشد طبق این سند قدرت تصمیم‌گیری به فرد صاحب وکالت‌نامه داده می‌شود. در برخی موارد، بیماران خواسته‌های خاصی دارند که در اسناد حقوقی گزارش می‌شود. خواسته‌هایی نظیر:

  • دستورالعمل احتیاطی: به دستورالعمل‌های مرتبط با تصمیمات مراقبت سلامت خصوصا در شرایطی که بیمار فاقد توانایی است اشاره دارد. دستورالعمل احتیاطی می‌تواند شامل وکالت­نامه و یا وصیت‌نامه باشد.
  • دستور عدم احیاء (DNR): منظور ازعدم احیاء یا DNR این است که طبق دستورالعمل بیمار درصورت ایست قلبی و از کار افتادن ریه‌ها هیچ اقدامی برای احیای مجدد قلب و تنفس صورت نگیرد. این بدین معنا نیست که بیمار با داروها درمان نخواهد شد بلکه در چنین وضعیتی ممکن است به بیمار آنتی­بیوتیک، آرامش ­بخش و داروهای مسکن تجویز شود. هنگامی که قلب و سیستم‌تنفسی بیمار از کار افتاد به‌طور طبیعی خواهد مرد.

روش‌ها و تجهیزات NICU


ان ­آی­ سی ­یو یا به‌عبارتی بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان مجهز به دستگاه‌های پیچیده و مونیتورینگ‌هایی است که جهت نیازهای خاص نوزادان بسیار کوچک طراحی شده‌اند. تجهیزات پزشکی NICU شامل دستگاه تهویه مکانیکی (تنفس مصنوعی)، اکسیژن، دارو و وسایل مراقبت‌های ویژه می‌باشند. علاوه‌بر این، ان ­آی­ سی­ یو مجهز به تکنولوژی کنترل دقیق هر یک از سیستم‌های بدنی کودک ازجمله دمای بدن، ضربان قلب، تنفس، اکسیژن، سطح دی اکسید کربن و فشارخون می‌باشد. در این قسمت به معرفی لیست تجهیزات مونیتورینگ بخش مراقبت‌های ویژه اطفال می­‌پردازیم:

  • مونیتورینگ علائم حیاتی (قلب و دستگاه تنفسی): این وسیله ضربان قلب و همچنین میزان و الگوهای تنفسی کودک را در صفحه نمایش نشان می‌دهد. سیم‌های مونیتور توسط پدهای چسبنده به روی پوست قفسه‌سینه، شکم و ران­پاهای کودکان متصل می­شود.
  • مونیتورینگ فشارخون: در این روش، فشارخون نوزاد با بستن بازوبند کوچک به دور بازوی او اندازه گرفته می‌شود. این وسیله به‌طور تناوب، بازوبند را باد کرده و سطح فشارخون نوازد را کنترل می‌کند. برخی از نوزادان به مونیتورینگ دائمی فشارخون نیاز دارند. این روش با تزریق کاتتر ( لوله کوچک) به یکی از شریان‌های کودک انجام می‌شود.
  • درجه حرارت: پروب دما توسط پدهای چسبنده روی پوست نوزاد قرار می‌گیرد. جهت کمک به تنظیم دمای موردنیاز برای گرم نگهداشتن بدن نوزاد، پروب دما توسط سیم به ایسولت متصل می‌شود.
  • پالس اکسیمتر: با این وسیله می‌توان مقدار اکسیژن خون را از طریق پوست اندازه گرفت. یک چراغ­ پخش‌کننده نور کوچک به انگشت دست یا پای کودک و در نوزادان بسیار کوچک به دست یا پای نوزاد متصل می‌شود. چراغ­ پخش‌کننده نور توسط سیم به مونیتورینگ متصل شده و میزان اکسیژن موجود در گلبول‌های قرمز خون نوزاد روی صفحه نشان داده می‌شود.
  • مونیتورینگ اکسیژن پوستی یا دی­کسید کربن: این وسیله جهت اندازه ­گیری میزان اکسیژن و دی­اکسید کربن پوست نوزاد بکار می‌رود. یک پد دایره‌ای شکل کوچک روی پوست نوزاد چسبیده می‌شود. پد سطح کوچکی از زیر پوست را گرم کرده و سپس اکسیژن، دی­اکسید کربن و یا هر دو را اندازه می‌گیرد. پد توسط سیم به مونیتور وصل شده و سطوح اکسیژن و دی­اکسید کربن نمایش داده می‌شود. از آن‌جایی که این وسیله پوست را گرم می‌کند باید به‌طور مرتب روی نقاط مختلف پوست کودک جابجا شود. گرمای حاصل از دستگاه ممکن است موجب بروز نقاط قرمز رنگ در پوست شود. خوشبختانه بعد از مدتی این عوارض ناپدید می‌شوند.
  • لوله تنفسی: این لوله از طریق دهان و یا بینی کودک در داخل نای (لوله هوا) قرار می‌گیرد. لوله تنفسی توسط چسب‌های مخصوص در جای خود ثابت شده و توسط لوله منعطف به دستکاه تهویه مکانیکی (دستگاه تنفس) وصل می‌شود. با کمک اشعه ایکس می‌توان موقعیت لوله را بررسی نمود. کودکی که به لوله تنفسی متصل است قادر به تولید صدا و یا گریه­کردن نخواهد بود.
  • دستگاه تنفس یا تهویه مکانیکی: دستگاه تنفس مصنوعی در کودکانی که قادر نیستند به­ طور طبیعی نفس بکشند و یا برای نفس عمیق نیاز به کمک دارند مفید است. این تجهیزات با تولید صدها پف هوا به بازنگه داشتن مسیر هوایی نوزاد کمک می‌کنند. دستگاه تنفس مصنوعی می‌­تواند اکسیژن اضافی به بدن نوزاد انتقال دهد.
  • فشار جریان هوای مثبت دائمی (CPAP): این وسیله که جهت بازنگه داشتن مسیر هوایی در ریه‌­های نوزاد بکار می­‌رود، جریان هوا یا اکسیژن مداوم را از طریق لوله­‌های کوچک که در سوراخ‌های بینی نوزاد کار گذاشته می‌شود هدایت می‌کند. CPAP ممکن است از طریق لوله تنفسی انجام شود.
  • اکسیژناسیون غشایی برون پیکری (ECMO): این روش یک تکنیک خاصی است که جهت کمک به نوزادانی که دارای اختلال تنفسی هستند و به مراقبت‌های پزشکی پاسخی نمی‌دهند بکار می‌رود. در اکسیژناسیون غشایی برون مرکزی خون ورید نوزاد از طریق ریه مصنوعی جایی که اکسیژن افزوده شده و دی اکسید کربن خارج شده پمپاژ شده و سپس به نوزاد بازگردانده می‌شود. ECMO تنها در بخش مراقبت­‌های ویژه اطفال استفاده می‌شود.

سی­ سی ­یو


CCU

عبارت سی­ سی­ یو بسته به بیمارستان دارای معانی ازقبیل بخش مراقبت کرونر، بخش مراقبت قلب و بخش مراقبت‌های ویژه است. اما با این حال، بیشتر افراد CCU را به عنوان بخشی در نظر دارند که در آن بیمارانی که مشکلات مختلف قلبی دارند بستری و درمان می‌شوند. بیماران معمولا به دلیل آریتمی، نارسایی قلبی، دردهای قفسه سینه و یا ریکاوری جراحی باز قلب در بخش CCU بستری می‌شوند. هنگامی که بیماری دچار حمله قلبی می‌شود و یا جراحی قلب انجام داده معمولا در بخش سی­سی­یو و یا بخش مراقبت‌های ویژه قلب بستری می‌شود. پرسنل این بخش دارای تخصص کافی بوده و آموزش لازم جهت مونیتورینگ و مراقبت­ از بیماران مبتلا به انواع مختلف ناراحتی‌های قلب را دیده‌اند. بیماران این بخش معمولا به مراقبت‌های ویژه نیاز دارند اما کانون توجه در این بخش قلب یا کاردیاک است.

تجهیزات

در بخش CCU همانند بخش ICU سیم‌ها،  لوله‌ها و انواع تجهیزاتی که اغلب برای خانواده‌ها ترسناک به ­نظر می‌رسند به بیماران متصل هستند. مونیتورینگ قلب به تمام بیماران CCU متصل است و برخی به ­دلیل اختلال در تنفس ممکن است به دستگاه تنفس مصنوعی نیز متصل باشند. تجهیزات الکتروکاردیوگرام یا EKG معمولا در سی­ سی­ یو موجود هستند و جهت اندازه ­گیری فعالیت الکتریکی قلب استفاده می‌شوند. همانند بخش آی­ سی­ یو، در بخش CCU نیز بسته به بیمار و بر اساس روال هر چند ساعت یکبار نمونه خون از بیمار گرفته می‌شود.

برچسب ها: قیمت تجهیزات icu، تنفس با دستگاه در آی سی یو، اجاره تجهیزات icu، مانیتورینگ بیمار، کما و تنفس با دستگاه، هوشیاری بیمار در ای سی یو، بیماری های ای سی یو

دیدگاهتان را بنویسید