دلایل پیچ خوردگی مچ پا و روشهای درمان

پیچ خوردگی مچ پا آسیبی است که در اثر چرخیدن، خم شدن یا برگشتن مفصل مچ پا در جهت نامناسب ایجاد می‌شود. این آسیب می‌تواند موجب پاره یا کشیده شدن نوارهای محکم بافتی (رباط‌ها) که وظیفه‌ی نگه داشتن استخوان‌های مچ پا در کنار یکدیگر را دارند بشود. رباط‌ها به پایدار نگه داشتن مفاصل کمک کرده و از حرکت بیش‌ از حد آن‌ها جلوگیری می‌کنند. پیچ خوردگی مچ پا زمانی اتفاق می‌افتد که این رباط‌ها بیش ‌از حد مجاز کشیده شوند. اکثر موارد پیچ خوردگی مچ پا، باعث آسیب دیدن رباط‌های بخش خارجی پا می‌شوند. درمان پیچ خوردگی مچ پا به شدت آسیب بستگی خواهد داشت. البته ممکن است روش‌های درمانی خانگی و داروهای مسکن بدون نسخه کاملاً کفایت کنند ولی معاینه‌ی پا برای مشخص شدن شدت جراحات و تعیین روش درمانی مناسب ضروری است.

شاید برایتان پیش آمده باشد که به هنگام ورزش و یا راه رفتن دچار پیچ خوردگی مچ پا شده باشید. این عارضه بسیار دردناک بوده و در موارد حاد نیاز به جراحی دارد، اما در اکثر اوقات با استفاده از درمان‌های خانگی مانند استراحت و کمپرس  یخ به همراه استفاده از باندهای کشی و بریس‌های طبی قابل درمان می‌باشد. پس اگر دچار پیچ خوردگی مچ پا شدید پس از استراحت برای بهبود دائم پیچ‌خوردگی و جلوگیری از دردهای متعاقب آن در آینده استفاده از بریس‌های طبی را به‌طور روزانه فراموش نکنید. شرکت محور پزشکی آسیا به‌ عنوان یکی از تخصصی‌ترین مراکز توزیع و فروش انواع بریس‌های ارتوپدی، آماده ارائه‌ی خدمات به بیماران عزیز می‌باشد. جهت کسب اطلاعات بیشتر و یا سفارش محصول می‌توانید با شماره‌های ما تماس بگیرید.

علائم پیچ خوردگی مچ پا

---

علائم و نشانه‌های پیچ خوردگی مچ پا بسته به شدت آسیب متفاوت خواهند بود. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• درد، به ‌خصوص زمانی که وزن خود را بر روی پای آسیب دیده می‌اندازید.
• حساسیت و احساس درد به هنگام لمس مچ پای آسیب دیده
• تورم
• کبودی
• دامنه‌ی حرکتی محدود
• ناپایداری مفصل مچ پا
• صدای پاپ یا احساس در رفتن به هنگام ایجاد آسیب

عوامل خطر

---

عواملی که خطر ابتلای شما به پیچ خوردگی مچ پا را افزایش می‌دهند عبارت‌اند از:

• فعالیت‌های ورزشی: پیچ خوردگی مچ پا یکی از عارضه‌های ورزشی شایع در ورزش‌هایی است که نیازمند پرش، تغییر جهت ناگهانی یا چرخاندن پا هستند مثل بسکتبال، تنیس، فوتبال و دوی طبیعت.
• سطوح ناهموار: پیاده‌روی یا دویدن بر روی سطوح ناهموار یا زمین‌های غیراستاندارد می‌تواند خطر پیچ خوردن مچ پا را افزایش دهد.
• آسیب‌های قبلی به مچ پا: زمانی که مچ پای شما پیچ‌خورده یا آسیب‌های دیگری به آن واردشده باشد احتمال پیچ خوردن مجدد آن بالاتر خواهد بود.
• وضعیت فیزیکی نامناسب: قدرت و انعطاف‌پذیری کم در مچ پا می‌تواند خطر پیچ خوردن آن به هنگام فعالیت‌های ورزشی را افزایش دهد.
• کفش نامناسب: کفش‌هایی که اندازه‌ی پا نباشند برای فعالیت کردن مناسب نبوده و کفش‌های پاشنه‌بلند نیز به‌طورکلی خطر آسیب دیدن مچ پا را افزایش می‌دهند.

عوارض

---

عدم درمان مناسب پیچ خوردگی مچ پا، ازسرگیری فعالیت‌ها قبل از بهبودی کامل پیچ خوردگی و پیچ خوردن مکرر مچ پا می‌توانند باعث عارضه‌های زیر شوند:

• درد مزمن مچ پا 
• ناپایداری مزمن مفصل مچ پا
• آرتروز مچ پا 

تشخیص

---

در طول معاینه‌ی فیزیکی، پزشک مچ، کف و بخش تحتانی پای شما را معاینه می‌کند. پزشک پوست اطراف محل آسیب را لمس می‌کند تا نقاط حساس به لمس مشخص شوند و همچنین دامنه‌ی حرکتی و موقعیت‌هایی از پا که باعث درد و ناراحتی می‌شوند را تحت بررسی قرار می‌دهد.

درمان پیچ خوردگی مچ پا

---

درمان پیچ خوردگی مچ پا به شدت آسیب بستگی خواهد داشت. هدف از انجام درمان، تسکین درد و تورم، تسریع روند بهبودی و بازیابی عملکرد مچ پا می‌باشد. در موارد آسیب‌های شدید ممکن است به یک متخصص در زمینه‌ی آسیب‌های اسکلتی عضلانی ارجاع داده شوید مانند یک جراح ارتوپد یا متخصص طب فیزیکی و توان‌بخشی.

مراقبت از خود

• استراحت: از انجام فعالیت‌هایی که باعث ایجاد درد، تورم و ناراحتی می‌شوند خودداری کنید.
• یخ: بلافاصله پس از ایجاد آسیب به مدت 15 تا 20 دقیقه از کمپرس سرد بر روی محل آسیب استفاده کنید و این کار را هر دو تا سه ساعت در زمانی که بیدار هستید تکرار کنید. اگر به بیماری‌های عروقی، دیابت یا ضعف حواس مبتلا هستید، قبل از استفاده از یخ با پزشک خود مشورت کنید.
• فشار: برای کمک به تسکین تورم، مچ پای خود را تا زمانی که تورم آن از بین برود با استفاده از یک باند لاستیکی تحت فشار قرار دهید. مراقب باشید که فشار زیاد سبب بسته شدن مسیر گردش خون نشود. بستن باند را از نقطه‌ای که به قلب شما دورتر است شروع کنید.
• بالا بردن: برای کاهش تورم، به‌خصوص به هنگام شب، مچ پای خود را بالاتر از سطح قلب قرار دهید. نیروی جاذبه با تخلیه‌ی مایعات اضافه سبب کاهش تورم می‌شود.

بریس‌ها

---

از آنجایی‌که راه رفتن با مچ پای پیچ‌خورده ممکن است دردناک باشد، شاید تا زمانی که درد از بین برود لازم باشد تا از عصا استفاده کنید. بسته به شدت پیچ خوردگی، پزشک شما ممکن است یک باند کشی، چسب ورزشی یا یک بریس مچ پا را به شما توصیه کند تا با استفاده از آن‌ها مچ پای خود را پایدار کنید. در موارد پیچ خوردگی‌های شدید، ممکن است تا زمان بهبود کامل تاندون‌ها لازم باشد تا مچ پای خود را گچ گرفته یا از چکمه‌های مخصوص استفاده کنید تا مچ پای شما حرکت نکند.

مزایای استفاده از بریس مچ پا

• بریس مچ پا از مفاصل ضعیف شده حمایت می‌کند: این وسایل در زمان نیاز می‌توانند از مچ پا حمایت و محافظت کنند. بریس مچ پا از مواد کشسان به همراه قطعات فلزی و پلاستیکی ساخته شده است. دو راه برای استفاده از بریس مچ پا وجود دارد؛ بریس‌های بنددار و بریس‌های بدون بند. بریس‌های بدون بند تأثیر حمایتی چندانی نخواهند داشت چرا که درون آن‌ها قطعه‌های فلزی برای گرفتن مچ پا وجود ندارد. برای مراقبت کامل، بریس استفاده شده در دو طرف مچ پا دارای قطعات محافظ خواهد بود.
• بریس مچ پا می‌تواند به تسکین درد و تورم کمک کند: شایع‌ترین نوع پیچ خوردگی مچ پا، چرخیدن پا به طرف داخل و قرار گرفتن سطح خارجی مچ با زمین می‌باشد که درد بسیار شدیدی ایجاد می‌کند. برای این نوع آسیب، بیمار باید از نوعی بریس استفاده کند که در بخش خارجی پا دارای قطعات فلزی محافظ است. این بریس از رباط‌ها و تاندون‌ها آسیب دیده مراقبت کرده و درد و تورم ایجاد شده به دلیل پیچ خوردگی را تسکین می‌دهد. اگر مچ پای شما به طرف خارج پیچ بخورد، آنگاه نوعی بریس که دارای قطعات محافظ هم در قسمت داخلی و هم در قسمت خارجی پاست مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• بریس مچ پا از وقوع آسیب‌های بیشتر در آینده جلوگیری می‌کند: بریس مچ پا از وقوع آسیب‌های بیشتر در آینده به‌خصوص در افرادی که مچ پای آن‌ها حساس بوده و بیشتر دچار پیچ خوردگی می‌شود جلوگیری خواهد کرد. استفاده از بریس یک روش مقرون‌به‌صرفه بوده و از روش قدیمی نوارپیچی منظم که مدت ‌زمان زیادی مورد استفاده بود بسیار بهتر است. بریس‌های مچ پا وزن کمی داشته و هیچ تأثیری بر روی پا نخواهند گذاشت. بنابراین به افرادی که مچ پای حساسی دارند توصیه می‌شود تا قبل از انجام فعالیت‌هایی که مچ را تحت فشار قرار می‌دهند، از این وسیله استفاده کنند.

مچ‌بند

مچ‌بندهای فشاری می‌توانند از رباط‌ها محافظت کرده و آن را گرم نگه می‌دارد که اثر بهبودی بخشی خواهد داشت. این مچ‌بند کل ساختار مچ را دربر گرفته و علاوه بر محافظت و حمایت از آن، درد را نیز تسکین می‌دهد. این مچ‌بند برای ورزشکارانی که نیازمند مراقبت از مچ پای خود بوده ولی به‌راحتی و تحرک پذیری زیادی نیاز دارند نیز مناسب است.

دارو درمانی

در اکثر موارد، داروهای مسکن بدون نسخه  مانند ایبوپروفن، ناپروکسن سدیم یا استامینوفن برای تسکین درد پیچ خوردگی مچ پا کفایت می‌کنند.

فیزیوتراپی

زمانی که درد شما کاهش یافته و بتوانید حرکت کنید، پزشک از شما می‌خواهد تا یک سری تمرینات را برای بازیابی دامنه‌ی حرکتی، قدرت، انعطاف‌پذیری و پایداری مفصل مچ پای خود انجام دهید. پزشک یا فیزیوتراپیست روش صحیح انجام این تمرینات را برای شما توضیح می‌دهند.

تمرینات تعادل و ثبات به‌منظور بازآموزی عضلات مچ پا برای کار کردن با یکدیگر و محافظت از مفصل و جلوگیری از پیچ خوردگی‌های مکرر، اهمیت زیادی دارند. در این تمرینات، چالش‌هایی از نظر تعادلی رو به روی شما قرار می‌گیرند مانند ایستادن بر روی یک پا. در نظر داشته باشید که در حین انجام فیزیوتراپی و تمرینات مربوطه می‌توانید از بریس‌های طبی یا مچ‌بندهای الاستیکی استفاده کنید تا مچ پای شما را محکم نگه داشته و از ایجاد دوباره‌ی آسیب جلوگیری کند.

اگر به هنگام تمرین کردن یا شرکت در فعالیت‌های ورزشی دچار پیچ خوردگی مچ پا شده‌اید، در مورد زمان شروع دوباره‌ی فعالیت خود با پزشک مشورت کنید. پزشک یا فیزیوتراپیست ممکن است برای مشخص کردن عملکرد مچ پای شما در ورزش موردنظر، آزمایشات حرکتی خاصی را انجام دهند.

عمل جراحی

---

در موارد نادر، درصورتی‌که آسیب واردشده بهبود پیدا نکرده و یا مفصل پس از مدت‌زمان طولانی فیزیوتراپی و توان‌بخشی هنوز ناپایدار باشد، عمل جراحی انجام خواهد شد. عمل جراحی ممکن است با اهداف زیر انجام شود:

• ترمیم رباطی که بهبود پیدا نمی‌کند.
• بازسازی یک رباط با استفاده از بافت‌های یک رباط یا تاندون