عوارض بعد از عمل جراحی تعویض مفصل لگن و ران

عوارض بعد از عمل جراحی لگن | محور پزشکی

عوراض بعد از تعویض مفصل لگن

نگران کننده ترین عوارض مربوط به تعویض مفصل ران و لگن ، مواردی هستند که سلامت و زندگی بیمار را تهدید می کنند، مانند عوارض بیهوشی . سایر عوارض ، مانند تفاوت در طول دو پای بیمار ، از نظر پزشکی جدی نیستند اما می توانند بر راحتی و کیفیت زندگی تأثیر بگذارند.

عوارض بیهوشی

مانند هر عمل جراحی بزرگ که شامل بیهوشی عمومی باشد ، جراحی تعویض مفصل ران نیز خطر کم لخته شدن خون ، سکته ، حمله قلبی ، آریتمی و ذات الریه را به همراه دارد.

لخته شدن خون

یکی از رایج ترین عوارض پزشکی جدی مربوط به جراحی تعویض مفصل ، لخته شدن خون است.
دی وی تی DVT به لخته شدن خون در پا گفته می شود و به آن ترومبوز ورید عمقی گفته می شود. افزایش ناگهانی تورم پا همراه با حساسیت ماهیچه ساق پا ممکن است اولین نشانه لخته شدن خون در پا باشد.
آمبولی ریوی (PE) به لخته ای گفته می شود که پخش شده و به ریه ها می رود. درد قفسه سینه ، ضربان قلب سریع و غیرمعمول ممکن است نشان دهنده آمبولی ریه باشد.
برخاستن از رختخواب اندکی پس از جراحی (تحت نظر پزشک) و پیروی از دستورالعمل های فیزیوتراپی خطر لخته شدن خون را کاهش می دهد. به بیماران به طور معمول پس از جراحی داروهایی تجویز می شوند تا خطر لخته شدن خون را به حداقل برسانند.

بیمارانی که علائم DVT یا PE را در هفته ها تا ماه های بعد از جراحی تجربه می کنند، باید سریعاً با جراح خود تماس بگیرند یا به دنبال مراقبت های پزشکی دیگر باشند.

دررفتگی لگن

وقتی مفصل ران از بین می رود ، پروستتیک مصنوعی از جای خود خارج می شود. بدون جراحی معمولاً می توان آن را به جای مناسب خود بازگرداند، اگرچه این کار به بیهوشی و دستکاری مفصل ران در وضعیت خود نیاز دارد.
کارشناسان تخمین می زنند 1٪ تا 3٪ از افراد دچار دررفتگی لگن میشوند. برای بیش از 40٪ این افراد این عارضه تنها یکبار در زندگیشان رخ میدهد، دررفتگی در بیمارانی که:
زن هستند
مسن تر هستند
جراحی مفصل ران قبلی داشته اند (به خصوص جایگزینی مفصل ران قبلی)
عضلات ضعیفی در اطراف ران داشته اند
جراحی تعویض مفصل ران برای شکستگی مفصل ران دارند (شکستگی گردن ران)
به دلیل استئونکروز، آرتریت التهابی (مانند آرتریت روماتوئید)، یا یک بیماری از قبل موجود، پایداری مفصل ران نداشته باشند. بیشتر رخ میدهد.
از بیماران خواسته می شود که از برخی حرکات و فعالیتهایی که احتمال دررفتگی را افزایش می دهد خودداری کنند. به عنوان مثال، به برخی از بیمارانی که روش تعویض مفصل ران را دارند، توصیه می شود در هفته های بعد از جراحی در صندلی های کوتاه ننشینند یا پاهای خود را روی هم نیندازند.

عفونت

برخی از عفونت های سطحی زخم را می توان با آنتی بیوتیک درمان کرد. با این حال، یک عفونت عمیق اغلب به حداقل یک عمل ، اگر نه دو روش اضافی جراحی، نیاز دارد.
کارشناسان تخمین می زنند که عفونت در 1 تا 2 درصد از بیماران عمل تعویض مفصل ران باشد.
خطر برای افرادی که دارای اضافه وزن و یا دیابت، کم خونی ، بیماری های التهابی مانند آرتریت روماتوئید، بیماری سلول داسی شکل ، یا اختلالات لخته شدن لک هستند، بیشتر است.
در حالی که با بهبود زخم های جراحی خطر عفونت کاهش می یابد، اما هرگز به طور کامل از بین نمی رود. در نتیجه بیمار قبل از اقدامات تهاجمی ، آنتی بیوتیک مصرف کنند تا از سرایت عفونت های باکتریایی جلوگیری کند. عفونت های ویروسی مانند آنفولانزا خطری برای کاشت مفصل ران ندارند.

طول های مختلف دو پا بعد از جراحی

جراحان ارتوپدی برای اطمینان از طول صحیح پای آسیب دیده برنامه ریزی دقیقی دارند. در بعضی موارد، برای بهینه سازی تسکین درد ، ثبات مفصل و تحرک مفصل ، ممکن است ساق پا کمی کوتاه یا بلندتر شود. 3 تفاوت کوچک در طول پا را می توان با قرار دادن کفش های خاص اصلاح کرد.
به طور قابل توجهی ، ممکن است پای آسیب دیده در ابتدا بیشتر احساس شود ، زیرا بیمار عادت دارد روی مفصل ران آرتروز بایستد و راه برود که از دست دادن فضای مفصل دچار شده است. در این موارد، بیمار فقط به زمان نیاز دارد تا به لگن جدید عادت کند.

آسیب به استخوان اطراف مفصل

ممکن است در حین جراحی بافت نرم (عضلات، رباط ها و تاندون ها) اطراف مفصل ران آسیب ببیند. در موارد نادر، صدمه به عروق و رگهای اطراف (0.4٪) و یا اعصاب (0.5٪) وجود دارد، که می تواند منجر به ضعف پا یا کاهش احساس در پا شود.

شل شدن پروتز

توپی و سوکت جدید باید کاملاً محکم و ایمن با استخوان طبیعی موجود متناسب باشد. معمولا با گذشت زمان استخوان ها به سطح کاشت های فلزی متخلخل بهبود یابند. متاسفانه تنها در موارد نادر ممکن است این اتفاق نیفتد. در مدت زمان طولانی تر، یک یا هر دو پروتز ممکن است پیوند خود را با استخوان شل کنند. این شل شدن ممکن است باعث درد و سایر مشکلات مانند بیومکانیک ضعیف مفصل شود و جراحی بعدی را ضروری کند.

خطر شل شدن پروتز با گذشت زمان افزایش می یابد. این موضوع یکی از دلایل نیاز به تعویض دوم مفصل ران (یا عمل تجدید نظر) است.

شکستگی استخوان ران

استخوان ران یا فمور می تواند در حین جراحی، هنگامی که جراح توپی و سر استخوان ران را از جا در می آورد، یا وقتی جراح ساقه پروتز را داخل استخوان ران قرارمیدهد ، ایجاد شود. شکستگی همچنین می تواند پس از جراحی اتفاق بیفتد. حدود 2٪ از افراد پس از جراحی دچار شکستگی استخوان ران می شوند. این عارضه اغلب نیاز به جراحی اصلاحی دارد.

مرگ

تعویض مفصل ران یک جراحی بزرگ است و برخی از عوارض مانند عفونت و لخته شدن خون می تواند زندگی را تهدید کند.
کارشناسان تخمین می زنند که 0.35٪ (از هر 10000 نفر 35 نفر) بیمار در طی 30 روز از عمل جراحی تعویض مفصل ران فوت می کنند. این میزان طی 90 روز از زمان جراحی به 1٪ (1 در 100) تغییر می کند. مردان ، افراد بالای 70 سال و افرادی که بیماری قلبی یا نارسایی کلیوی دارند بیشتر در معرض خطر مرگ هستند.

عوارض احتمالی

وقتی به عوارض احتمالی فکر می کنید، به یاد داشته باشید:
عوارضی که در اینجا توضیح داده شده است از یکدیگر جدا نیستند – به عنوان مثال، ممکن است ران یک فرد بعد از جراحی از جای خود خارج شده و استخوان فمور خود را همزمان بشکند.
همه عوارضی که در بالا توضیح داده شد، عواقب طولانی مدتی ندارند. به عنوان مثال، یک لخته خون یا عفونت سطحی زخم ممکن است با موفقیت درمان شود و در دراز مدت تأثیر چندانی بر روی سلامت کلی بیمار یا زندگی مفصل ران جدید نداشته باشد.
به بیماران توصیه می شود که از پزشک خود در مورد خطرات منحصر به فرد خود برای عوارض احتمالی سوال کنند.
اکثر افراد پس از بهبودی عوارض جدی را تجربه نمی کنند و درد کمتری دارند و تحرک مفصل ران آنها بهتر است.

کلید واژه : عوارض بعد از جراحی مفصل لگن ، ورم پا بعد از عمل تعویض مفصل لگن ، درد بعد از عمل تعویض مفصل لگن ، عوارض بعد از عمل شکستگی لگن ، طول درمان تعویض مفصل لگن

دیدگاهتان را بنویسید